شبیـــه کســـی شده ام
کــه پشتـــــــ دود سیگــارش با خود می گویــد :
… بایــد تـَرکـــــــ کنـــم !
ســیگــار را…
خانــــه را…
زندگـــی را…
و باز پُــکــی دیگــــر می زند
بـانـــو …
بغـض ها را گاهـى باید قـورت داد ،
عاشقانـه ها را از پنجـره تـُف کـرد
و درهـا را به روىِ همـه بست …
باور کــن ؛
گاهـى ” هیــچکــس ” ارزشِ دچار شـدن را نـدارد...
دروغ اســـت...
سـکوتـــ همیــشهــ نشــانـهـ رضایــت نیـستـــ
شایـــــــد
کســی دارد
خفـــه میشــود
پشـت یکـــ بــغـــض!