باید بازیگر شوم ،
آرامش را بازی کنم …
باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم …
باز باید مواظب اشک هایم باشم …
باز همان تظاهر همیشگی : " خوبم " …
اگر میخواهی ب من تکیه کنی
تکیه کن
فقط بدان که من
دیواری ترک خورده ام
تحمل تکیه دارم
اما ضربه را نه..
خــٌــدایــــــا !!
آغوشـَــت را اِمشب به من میدَهـــــی ؟
برای گفتن !
چیــــزی نـَــدارم ..
امـــا برای شنفتن ِ حرفهـــــای تو ؛
گوش بسیــــــار . . .
می شـَــود من بغـــض کنــَــم ؟
تو بگـــویی :
مگر خدایت نباشــَــد که تو اینگــــونــه بغض کنــــی . . . ؟
می شود مـَــن بگویـــَــم "خـدایـــــا"
تو بگـــویی :
جان ِ دلـــم . . . !
می شـــود بیـــایی ؟
تمنــــا میکنـــَـم .
هوار نکش داد نزن...
زخم های آدم سرمایه است...
سرمایه ات را با این و آن تقسیم نکن...
آروم و بی سرو صدا همه چیرو تحمل کن...