هوا چــــقدر خوب و دونفرستـــــــ ...
من هستــــمـــــــ و خـــــــــدا ...
و در جاده زندگیـــــــ صورتم مهمانــــ نسیمیــــــ که معطر شده از امیـــــــد...
به خودم مـیگمـ:هیچ چــــیز ارزشـــ این رو نداره که دستــــم رو از دســــتانـــــ
مهــــــربون خدا بکشمــ بیرونــ .و بگذارمـــــ تو دستـــــ غیـــر خـــــــــدا
راســــتیــــ اونکه دستـــانـ خدا رو به غیــــر اون فروخــــــــــتـــــــــ
چه چیــــزیـــــ به دســــت اورد؟